ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ. ՀՀ գլխաւոր դատախազութան պաշտօնական գրութեամբ հերքւում է Հայրենիքի զանգուածային դաւաճանութեան մասին նիկոլի յայտարարութիւնները: Այս մասին, օրերս արուած հարցումիս ի պատասխան, յայտնել են Դատախազութիւնից։ Նշել են՝ «2020 թուականի սեպտեմբերի 27-ից մինչեւ նոյեմբերի 9-ը ԱԱԾ քննչական դէպարտամենտում պետական դաւաճանութեան յօդուածով ՔՐԵԱԿԱՆ ՈՐԵՎԷ ԳՈՐԾ ՉԻ ՀԱՐՈՒՑՎԵԼ»։
Հարցումիս շարժառիթն այլ էր։ Կյիշէն շատերը՝ պատերազմի ամենաբեկումնային օրերին, երբ կոտրուեց առաջնագիծը՝ այդքան շատ չարչրկուած ու հոկտեմբերի 5-6-ին Նիկոլի գովազդուած հակայարձակում կոչուածի, իսկ իրականում՝ Լելեթեփեյի գործողութեան տապալումից անմիջապէս յետոյ, հոկտեմբերի 8-ին անակնկալ նա գրառում արեց, թէ առաջնագծում յայտնուել են պանիկայ, խառնաշփոթ տարածող մարդիկ։ Զանգուածային մերկապարանոց մեղադրանքների կոչ արեց, ապա դիմեց «…մեր այն հայրենակիցներին, ովքեր ունեն համանման տեղեկութիւններ, կոչ եմ անում դիմել Ազգային անվտանգութեան ծառայութիւն…Դաւաճանները չպէտք է տեղ ունենան մեր շարքերում եւ մեր հերոսական գեներալների, սպաների, զինուորների, կամաւորների, ազատամարտիկների թիկունքը պէտք է մաքրել համանման տարրերից…»:
Նոյն օրը կինը, որն Արցախում էր, ետ չմնալով ամուսնուց, շտապեց գիշերով գրառում անել դաւաճանութեան մասին։ Սրան էլ յաջորդեց ԱԱԾ-ն. «առաջնորդի» յայտարարութեան հիման վրայ՝ հաղորդագրութիւն տարածեց, թէ կայ ձերբակալուած արցախցի։
Այդ օրը ԱԱԾ երիտասարդ նորանշանակ պետ, անփոխարինելի Քեարամեանը պաշտօնազրկուեց անյայտ պատճառներով, բայց մնաց Արցախում։ (Դա քննարկման թեմայ է արդէն շուրջ 2 տարի, բայց այլ հարց է)։
Նիկոլի գրածից, դրան յաջորդած ԱԱԾ հաղորդագրութիւնից արդէն անցել է շուրջ երկու տարի: Օրերս ԱԱԾ-ն մերժել է հարցմանս մէջ նշուած տեղեկութիւնը տրամադրել՝ պատճառաբանելով, թէ նախաքննական գաղտնիք է (ամէն դէպքում հարցը հետապնդում եմ), բայց յատկանշական է, որ նոյն հարցերին ի պատասխան՝ ՀՀ գլխաւոր դատախազութիւնը յայտնել է, որ այդ ընթացքում պետական դաւաճանութեան յօդուածով քրէական գործեր չէն յարուցուել։ Հետեւաբար՝ առիթներ չէն եղել։
ՈՒղղակի նիկոլին պէտք էր նման մթնոլորտ ձեւաւորել, թէ բոլորը դաւաճան են, ինքը՝ «հարիֆը, խեղճն ի՞նչ անի»։ Կինը շտապել էր ամուսնուն բարոյական աջակցութիւն ցուցաբերել։ Դէ արդէն վաղուց հայ հետախոյզի ուսադիրները նիկոլական ծառաների պալատական հանդերձանքով փոխած ԱԱԾ ծառայողները թութակի նման կրկնել էին շեֆի գրած բառերը։ Հանրութեանը կեղծ դաւաճանութիւններով, դաւաճաններով սնուցելու, հանրային տրամադրութիւն արմատաւորելու գործելաոճին արդէն տեւական ժամանակ դարձել է ԱԱԾ աշխատաձեւը։
Պարբերաբար, յատկապէս առաւօտեան ժամէրին ԱԱԾ լրատուականը սարսափազդու ձայնով, կրկնուող կադրերով հաւաքուած տեսանիւթով յայտնում է հերթական դաւաճանութեան մասին։ Կադրերն էլ նոր չէն, դեռ 2018-ին գեներալ Մանել Գրիգորեանին իբր «տուշանկոների» համար վատ ռեժիսուրայով հաւաքել էր այդ օրերին յեղափոխական ագիտատոր, այժմ Ալաւերդու քաղաքապետ դառնալ ցանկացող ներկայիս ՔՊ-ական պատգամաւորը, որը մինչեւ հիմա չի հերքել։ Իրարայաջորդ «դաւաճանութիւնների» բոլոր դէպքերը մինչեւ երէկ առնչւում էին ՀՀ Զինուած ուժերին։ Զինծառայողներ, պայմանագրայիններ։ Ստալինայ-նիկոլական դատաւճիռն արձակում էին, բայց յետոյ մոռանում էին ներողութիւն խնդրել, որ նրանցից շատերն արդարացուել են, մեղադրանքը՝ հանուել։
Անգամ որոշները ստացել են կոչումի ու պաշտօնի բարձրացում։ Կարեւորը՝ հասարակութիւնը լսել է լրատուութիւնը, անդադար, չոր, լեւիտանեան ձայնով դատաւճիռ-յայտարարութիւնները։ ՈՒ զանգուածային ինքնախարազանում, թէ մեր զինուած ուժերը դաւաճանել են, բոլորը դաւաճանել են, « էն հարիֆը» (նիկոլը) անուժ է եղել այդ ամէնի դէմն առնել, ու հիմա ի՞նչ մեղք ունի։ Երկար մտածելու, վերլուծելու համար էլ առիթ չէին տալիս, թէ ինչու՞ են բոլոր նման, իբր բացայայտուած դէպքերը թուագրուած նիկոլական կառավարման 2020-2021 թուականներով։ Որեւէ մէկը չի էլ վերլուծում, թէ միգուցէ հանրային մթնոլորտն է անպաշտպան դարձել. ամէն օր հայրենադաւ յայտարարութիւններ ՔՊ-ական պատգամաւորների, պաշտօնեաների, Նիկոլի շուրթերից լսելուց յետոյ թշնամու հետ կապ հաստատելը չի համարւում կարմիր գիծ, դաւաճանութիւն, եղկելի արարք։ Բայց ԱԱԾ հեքիաթն այլեւս դարձել էր շատ անհետաքրքիր, փուչիկը պայթում էր, հիմա ամէն մի խելագարի, սեփական մեղքերը քօղարկելու համար արդէն դարձնում են ադրբեջանական լրտես, ինչպէս նախօրեին արեցին վանաձորցի մի խենթ բիձուկի պարագայում։ Միայն պէտք է կարդալ հաղորդագրութիւնը։ Ու այնքան են շտապել հայ հետախոյզները, որ անգամ լուրը տարածելուց յետոյ չէն էլ տեղադրել պաշտօնական կայքում։
Ինչու՞ եմ յետաապնդում երկամեայ անցեալ ունեցող այս բոլոր դէպքերը։ Պատասխանը առաւել քան յստակ է՝ հատիկ-հատիկ, փաստ առ փաստ, դրուագ առ դրուագ, ֆեյսբուքեան գրառումներ ու նիկոլական խմբագրումներ իրար կողքի շարելով, հաւաքւում է ՄԵԾ ԴԱՎԱՃԱՆՈՒԹՅԱՆ խճանկարը։ Ու հեռու չէ այն օրը, երբ վերջին մասնիկն է դրուելու միասնական պատկերի մէջ։
Հ.Գ . Բոլոր գրութիւնները՝ հարցումները, պատասխանները, գրառումները կցում եմ։ Յաջորդիւ մէկ այլ թշնամի բացայայտելու մասին նիկոլական յայտարարութիւնը, ի պատասխան հարցմանս, գրաւոր հերքել է արդէն Քեարամեանն ու ՀՀ Քննչական կոմիտէն։ Այդ մասին՝ յետագայում։
Գեղամ Մանուկեան
ՀՅԴ անդամ, ՀՀ ԱԺ «Հայաստան» խմբակցութեան պատգամաւոր
