Կարօ Արմենեան
Սուտ է Պայծառակերպութեան վարկածը…Ան կը պատկանի եկեղեցւոյ խորանին, եթէ անշուշտ կարենաս հասնիլ եկեղեցի…առանց վերէն վար փառաւորապէս թրջուելու։ Իրականը այս երեխաներն են, որոնք զինուած են դոյլերով Հանրապետութեան այս Հրապարակին վրայ և չկայ օրէնք, որ կարենայ կասեցնել այս անխրատ գրոհը։ Ոչ իսկ իշխանութիւ՛նը։ Այսօր քաղաքին տէրերն են իրենք։ Նոյնիսկ Երևանի Քաղաքապետութիւնը իւրացուցած կը թուի ըլլալ օրուան խորհուրդը և խոհեմաբար կը յայտարարէ, որ ջուրի պաշարները ի՛նք պիտի հայթայթէ առանց դոյզն խնայողութեան։
Եթէ սիրտ չունիք պաղ լոգանքի, որ յանկարծ սարսափելի ուժգնութեամբ կ՚իջնէ ձեր ծոծրակէն վար, տունէն դուրս մի գաք։ Ես կը թելադրեմ, որ անպայման դուրս գաք ձեր փակարանէն և ընբոշխնէք ձրիաբար մատուցուող այս ջրվէժը…Գիտցէք, որ մեր այս քաղաքամայրը գիտէ նաև տօնել հրաշալի անպատկառութեամբ. գիտէ փոխել օրինակարգը. գիտէ քանդել բոլոր կարծրացած կանոնները և ձեզ լուալ բոլոր ձեր մեղքերէն Արագածի արթէզեան ջրհորներէն ժայթքած իր անարատ ջուրերով։Եւ հիմա արդէն վերստին յստակ է, որ կը խօսինք Պայծառակերպութեան մասին։ Իջէք փողո՛ց։ Կը կրկնեմ. իջէք փողոց առանց վախի՛։ Ձերն է հայոց երկիրը։
Յուլիս 12, 2015 Երևան
(Դիմատետրի յիշեցմամբ վերստին կը տեղադրեմ 2015-ին գրուած այս տողերը։ Կը յիշեմ, որ գրեր էի զանոնք անհուն հրճուանքով միշտ յիշելով, թէ ինչպէս տարիներ առաջ Անի Հիւրանոցէն կիրակնօրեայ հանդիպումէ մը դուրս գալով ինքզինքս գտեր էի…երկակի գրոհի մը մէջ։ Ա՛յն իսկ մայթին վրայ՝ ուր Սայաթ Նովան և Աբովեանը կը հանդիպէին…Եւ ես լսեր էի մեծ քահ-քահը այս երկու մեծերուն։ ԿԱ)
