ԳՐԻՇ ԴԱՎԹԵԱՆ
ԳՈՒՊԱՐ
Եթէ չարութեան թունոտ սուսերով
Հատուի բարութեան յոյսի նարօտը,
Թող կայծակները ճայթէն ուժգնութեամբ
Ու չարութեանը մատնէն կորուստի
Գեհէնական հոծ հրավառութեամբ։
Տիեզերական լաւի ու վատի
Ահռող բախումը
Պատահելու է այս արեւի տակ,
Եւ ոչմի ստուեր չի պատի լոյսը
Հուր արեգական,
Քանզի բարին է յաղթելու չարին
Տարտարոսական,
Լուսաւորութեան ճառագայթներով.
Բախտաւորութեան նարօտով յոյսի
Օծանելու է
Կեանք ու յաղթանակ։
*****
ՇԱՂ
Աշունը երփներանգ է թափում ամէնուր,
Թուխպ ու շող է պատում եթերին:
Գոյները գունատ են, մեղմիւ են օրաւուր.
Ուր որ է կտեղան շիթերը,
Անձրեւի կաթիլներ թախծալուր,
Բայց ուրախ լիութեան երգերը…
*****
ՆՊԱՏԱԿԱԴԻՐ
Գուցէ ես չեմ զօրել սանձելու
Քո ցանկութիւնների նժոյգները,
Այլ բաւարարուել եմ
Իմ ձիերի վարգով միայն։
Ու~ր է,
Որ փոթորկի պահին
Շղթայազերծուէի որպէս շանթը,
Ճայթէի որպէս ամպրոպը,
Փայլատակէի որպէս կայծակը,
Իրար կարելու
Երկնի ու երկրի հորիզոնի ճեղքը…
Սերն է իրար զօդում սիրող սրտէր,
Դաշն զգացումներ,
Իրար լրացնող ցանկութիւններ…
Այլապէս,
Ձորեր կան,
Որ չէն լցւում լեռների փլուզումով։
Եթէ չկայ սէրը,
Ձորերը մնում են չլցուած.
Կարօտութիւնները մնում են չբաւարարուած.
Ձգտումները մնում են չհասած…
Բոլոր կարկառուած շուրթերը
Չէն քամում սիրածի համը…
Ծարաւներ կան, որ չէն յագենում.
Պապակներ կան, որ չէն զովանում։
Թող եզերքները մնան ծովերին.
Քամիները թող քերծէն քարափների լերկերը,
Լեռների ժայռերը,
Եւ հողեր, որ արգաւանդ չէն,
Չէն ծոցուորել բեղմնաւորութեան փոշով,
Սիրով,
Ցանկութեամբ…
Աւարտներ կան, որ վերջնական են,
Հասնում են յաւիտենութեանը
Հասունութեամբ…
Ուստի հաւատով սպառիր ճակատագիրդ,
Շահիր կեանքդ ամբողջական, համօրէն։
Որոնիր, որ հասնես,
Այլապէս
Ակնկալութիւնը յապաղում է,
Որ մնում է անյայտնագործ,
Չբաւարարուած,
Դժկամակ ու սրտակոտոր:
