«Որդիների Կանչ» սոցիալ-հասարակական կազմակերպութիւնը յայտարարութիւն է տարածել, որում ասւում է.
««Որդիների Կանչ» ՀԿ-ի ողջ թիմը ԴԱՏԱՊԱՐՏՈՒՄ Է Հայաստանից ուղուած ցանկացած ցաւակցական խօսք դէպի թշնամական երկիր։ Իսկ օգնութեան մասին մտածելն անգամ աբսուրդային է։
Յիշաչար լինելը լաւ չէ, բայց բաներ կան, որ ՊԵՏՔ Է յիշել։
1988թ. դեկտեմբերի 7-ի Սպիտակի երկրաշարժի լուրը լսելուն պէս Ադրբեջանի իշխանութիւնը տօնախմբութիւն էր կազմակերպել, իսկ 2 օր անց, որպէս օգնութիւն, «եղբայրական Ադրբեջանից» գրութեամբ գնացքի վագոնով Հայաստան է ուղարկել մի քանի արկղ աղբ՝ խնջոյքի մնացորդները…
Մենք չէինք ուզում ներքաշուել այս էժան թեմատիկայի մէջ եւ բացարձակ անտարբեր ենք մեր թշնամական երկներում կատարուող ցանկացած վերելքների եւ վայրէջքների նկատմամբ, սակայն չենք կարող անտարբեր լինել նաեւ մեր հայրենակիցների դիրքորոշման՝ կեղծ բարեպաշտների հանդէպ։
2 օր է որոշ «հայեր» իրենց սուգը մոռացած թշնամու համար աղոթում են, ցաւակցում ու տխրում են…
ՀԱՅԵՐ. երբ գայ այդ բաղձալի հանդիպման պահը, դուք մեր զոհուած տղաների աչքերի մէջ ինչպե՞ս եք նայելու։ Մի՞ թէ հիմա նրանք ձեր երազներում այցի չէն գալիս։
ԱՐԹՆԱՑԵՔ ԱՅՍ ԽՈՐԸ ՔՆԻՑ եւ եկեք մեր դաժան իրականութիւն…
Ձեր թախանձագին, սրտաճմլիկ խօսքերում գոնէ մէկ-մէկ յիշեք, որ Արցախն արդէն 58-րդ օրն է ինչ շրջափակման մէջ է, գոնէ մեր հայրենակիցներին փրկէնք ցեղասպանուելուց, փոխարէնը փրկարարներ ենք ուղարկում թշնամուն օգնելու…։
Յետաքրքիր է այդ ո՞ր օրուանից հայը դարձաւ թ ու ր ք ի փրկիչը։ Հասկացեք վերջապէս՝ երբեք ու երբեք թշնամին շնորհակալ չի լինելու այսս քայլի համար։
Լաւ թ ու ր ք ը, սատկած թ ու ր ք ն է։
ԱՐԹՆԱՑԵՔ։
ԹՈՒՐՔՆ ԻՄ ԹՇՆԱՄԻՆ Է։
Այս կարծիքին ենք եղել ու այս կարծիքին էլ մնալու ենք»:
